Zaterdag 12 september werd voor de derde keer de GO-classic georganiseerd en ook wij reden weer mee :-)
Ron, Fred, Gerard en Philip reden de 115 km versie.
De organisatie van deze tocht is echt geweldig, vlot doorlopen bij de inschrijftafel, van te voren even je streepjescode printen en meenemen of zoals sommige andere Whizkids gewoon je streepjescode uit je telefoon laten scannen, goed bezig Gerard, dat spaart weer het milieu !
De VIPS zaten nog aan hun ontbijt met Leontien van Moorsel toen wij al vertrokken.
Bij vertrek voelde de temperatuur nog wat frisjes maar gedurende de rit heeft Gerard een ware striptease uitgevoerd, er ging steeds meer uit, gelukkig is hij op het juiste moment gestopt :-)
De wind was zuid-oost en zou in de loop van de dag draaien naar zuid-west, dat zou betekenen dat we ongeveer de hele tocht tegen de wind in moesten rijden. Maar eenmaal op het meest oostelijke deel van het parkoers bleek dat we weleens geluk zouden kunnen hebben, en ja nadat we de dijk op draaiden om naar het westen te koersen bleek dat we een lekker duwtje in de rug kregen :-)
De snelheid liep nu gestaag op naar de 40 km/h en we konden gewoon blijven praten, wat een luxe !
Bij de verschillende stopplaatsen was er voldoende om de innerlijke mens te voorzien van de nodige energie, koeken, mueslirepen, bananen, gelletjes en uiteraard drinken, bij de tweede stopplaats was zelfs een soort dweilorkest aanwezig om de rustende renners te vermaken.
Bij deze stop kwamen we ook Leontien van Moorsel tegen, dus meteen even vragen of we samen een fotootje mochten maken en ook dat was geen probleem, na nog een gezellig praatje met haar zijn we weer opgestapt om verder te knallen.
In de duinen bij Ouddorp bij de reddingsbrigade was onze laatste stop voorzien.
Het laatste stuk zo'n 25 km zouden we de wind wel tegen gaan krijgen.
Op het fietspad vanuit Goedereede naar de visafslag bij Stellendam werd Philip even aangetikt door de man met de hamer :-(
Het tempo ging daarom iets naar beneden en  Gerard sprak de profetische woorden dat het nu wel goed uit zou komen als er iemand lek reed.
Nog geen vijf minuten later kwam dit uit en kwam er een onverwachts rustpunt, dit deed Philip goed en na het verwisselen van het bandje en het nuttigen van een gel en wat extra drinken kon er weer voluit gekoerst worden.
Bij binnenkomst in Middelharnis kregen we van één van de sponsoren een verse bidon met water uitgereikt en konden sommigen zich te goed doen aan een pasta maaltijd.